Productiviteit vs Stress

5. Erkennen

Ervaar je stress, dan denken we vaak dat dat komt omdat je gewoon teveel te doen hebt. Of omdat je denkt dat je iets niet goed genoeg zou doen. We kunnen dit voor waarheid aannemen, óf we kunnen d.m.v. erkennen erachter komen wat je werkelijk voelt.

In de afgelopen hoofdstukken heb je helder gekregen wat er werkelijk aan de hand is. Door dit ook daadwerkelijk te erkennen ondervang je al een groot gedeelte van het idee dat dit een probleem zou zijn. 99,9% van de tijd gaat het namelijk niet echt om datgene waarover we zeggen of denken dat het gaat (gewoon de stress). We blijven in “een verhaal” zitten en verhalen zijn niet op te lossen, het zijn gewoon ervaringen waar we waarde aan hechten.

Bijvoorbeeld: wanneer jij in het verhaal blijft zitten dat je het gewoon zo druk hebt, omdat er zoveel werk is, dan blijft het werk gewoon veel, hoe hard of slim je ook werkt. Maar heb je de moed om te erkennen wat je voelt, dan doorzie je waarom je zoveel hooi op je vork hebt genomen, of waarom je bang bent om nee te zeggen of welk ander, onbewust gedrag aan deze uitdaging ten grondslag ligt. Als je niet tot de kern komt van wat er speelt, kun je het niet anders gaan doen.

Wanneer je leert te erkennen wordt datgene wat onbewust in jou leeft door jouzelf gezien en gehoord. Daardoor krijg je het helder (doorzie je het) en houdt het op te bestaan. Zo kun je patronen doorbreken en steeds krachtiger worden in doen wat goed is voor jou.

Hoe doe je dat?

Dit hebben we niet op school geleerd en we praten over het algemeen maar weinig over hoe we ons echt voelen. We praten er onbewust omheen. Stel dat iemand met jou deelt hoe hij/zij zich werkelijk voelt, dan is het vaak ook lastig hoe daar op te reageren. De één wil het graag voor je oplossen en de ander praat met je mee hoe erg het allemaal is. Weer een ander begint zijn eigen verhaal te vertellen als jij begint met delen.

Daarom oefenen we Erkennen eerst met/naar onszelf (of met ons) en als je dit in de vingers hebt, kun je gaan oefenen met Erkennen tegen een ander.

Wanneer ga je erkennen? Stel, je voelt je verdrietig, maar je weet niet waarom. Of je voelt je gestresst, maar eigenlijk moet je gewoon even je to do lijstje afwerken en is er niet zoveel aan de hand. Of je voelt boosheid, maar als iemand vraagt waarom je boos bent, komt er eigenlijk geen echte reden uit. Of je moet je werk afmaken en je moet je focussen, maar het lukt niet! Of je bent bang dat je collega’s wat van je vinden of je baalt dat je partner thuis het niet zo leuk vindt dat jij steeds uitgeput thuis komt. Op al deze momenten kun je erkennen.

Erkennen met de ander

Zoals gezegd is het raadzaam om pas te gaan erkennen met een ander, wanneer je geoefend hebt met jezelf kunnen horen en op jezelf kunnen reageren. Naar jezelf luisteren en gewoon aanwezig zijn zonder het te willen oplossen, wegpoetsen, zonder te jammeren of zonder ontwijkende patronen te vertonen.

Leer jezelf zinnetjes aan die jou helpen. Wat niet helpt is:”Ik wil niet zeuren hoor, maar dit en dat..” Of: “Ik vind het zo stom dat hij/zij dit doet..” Het gaat altijd om wat er in JOU leeft wat je zonder oordeel deelt. Je bent dus niet bezig met wat je van de buurman, je collega of de overheid vindt, maar wat er in jou leeft. De ander gaat dit NIET oplossen. De ander kan wel zeggen: “Ik begrijp helemaal dat dit en dat je stress geeft. Wat zou nu goed zijn voor jou?” Of “Vervelend dat je je rot voelt, ik ben er graag voor je, wat heb je nodig?”

Dit mag je uiteraard altijd oefenen met ons, plan dan hieronder een Moment met ons in. We kijken heel graag met je mee.